Gezi Parkı protestolarına katılan biri olarak kendimi sürekli “Ben Paris 68’de miyim” diye düşünen gerçeküstü bir ruh halinde hissediyordum. İki hareketin açığa çıkardıklarına bakarsak bunun benim bilinçaltımdan ibaret olmadığını görebiliriz… Baskı 2. Barikatlar 3. İsyan ateşi 4. Çatışmalar 5. Polisin “canını sıkmak” 6. Gözyaşartıcı gaz (Hitler’i hatırla) 7. Basın ordusu 8. Tutuklamalar 9. Meydan okuma […]
Baskı
Barikatlar
İsyan ateşi
Çatışmalar
Polisin “canını sıkmak”
Gözyaşartıcı gaz (Hitler’i hatırla)
Basın ordusu
Tutuklamalar
9.
Kaçışlar
Bir çiçeğin gücünden korkan polisler
Kadın erkek omuz omuza mücadele
Maskeler her yerde #VforVendetta
İktidara cevap olarak binlerce kişilik tarihsel buluşmalar
Polis asla adil olmadı
Kelimelerin ifade edemediği duygular
Polisler kendilerinin kahraman olduğunu düşünür. (Aslında birer robottur.)
Her zaman olduğu gibi… Dayanışma, özveri…
Tazyikli su (ya da tank)
Şiddet. Sadece protestoculara değil gazetecilere de…
[buzzfeed.com’daki İngilizcesinden Sendika.Org tarafından çevrilmiştir.]
Sendika.Org, yayın hayatına başladığından bu yana işçi sınıfı hareketinin, solun ve genel olarak toplumsal muhalefetin gündemine ilişkin, farklı politik perspektiflerden düşünsel katkılara açık bir tartışma platformu olagelmiştir. Sitemizde yayımlanan yazılar yayın kurulunun politik perspektifiyle uyumluluk göstermeyebilir. Amacımız, mücadelenin gereksinim duyduğu bilimsel ve politik bilginin üretimini zenginleştirecek tüm katkılara, yayın ilkelerimiz çerçevesinde, olabildiğince yer verebilmektir.
