YENİ BİR AVRUPA İÇİN: KEMER SIKMA POLİTİKALARINA KARŞI ÜNİVERSİTE MÜCADELELERİ Biz Avrupa’nın, Tunus’un, Japonya’nın, ABDnin, Kanada’nın, Meksika’nın, Şili’nin, Peru’nun öğrencileri ve güvencesiz işçileri olarak, 11-13 Şubat 2011 haftasonunda, Paris’te, ortak mücadelemize dayanan ortak bir ağı tartışmak ve örgütlemek için yan yana geldik. Mağrip’ten ve Gambiya’dan gelmeye çalışan öğrenciler olmasına rağmen Fransa onları engelledi. Bizler, mücadelelerin […]
YENİ BİR AVRUPA İÇİN: KEMER SIKMA POLİTİKALARINA KARŞI ÜNİVERSİTE MÜCADELELERİ
Biz Avrupa’nın, Tunus’un, Japonya’nın, ABDnin, Kanada’nın, Meksika’nın, Şili’nin, Peru’nun öğrencileri ve güvencesiz işçileri olarak, 11-13 Şubat 2011 haftasonunda, Paris’te, ortak mücadelemize dayanan ortak bir ağı tartışmak ve örgütlemek için yan yana geldik. Mağrip’ten ve Gambiya’dan gelmeye çalışan öğrenciler olmasına rağmen Fransa onları engelledi. Bizler, mücadelelerin özgür dolaşımı gibi insanların da özgür dolaşımını talep ediyoruz.
Aslında birkaç yıldır bizim hareketimiz, güvencesizliğe ve üniversitenin korporasyonlaşmasına (corporatization) karşı mücadelenin çatışma alanı olarak Avrupa’yı varsaymıştı. Paris buluşmamız ve Akdeniz’deki devrimci hareketler bizim kemer sıkma politikasına karşı, Mağrip’teki devrimci ayaklanmalarla başlayarak önemli bir adım atmamızı sağladı.
Güvencesizliği sürekli bir durum olarak yaşayan bir kuşağız biz: üniversite artık sosyal mobilizasyonun yükselen merdiveni olmak yerine güvencesizliğin bir fabrikası. Oysa üniversite kapalı bir topluluk değildir: mücadelemiz yeni bir refah için, güvencesizliğe karşı ve bilginin özgür dolaşımı içindir ve kimse bunun kapısında durmaz.
Ortak mücadele ağı ihtiyacımız, Bologna Sürecine karşı verilen mücadeleye ve Avrupa’nın genel krize cevap olarak eğitimde yaptığı bütçe kesintilerine karşı verilen mücadeleye dayanmaktadır.
Üniversitenin korporizasyon sürecinde devlet ile sermayenin çıkarları örtüştüğünden dolayı bizim mücadelemizin statükoyu koruma gibi bir amacı yok. Hükümetler bankaları kurtarırken eğitimden bütçe kesiyorlar. Biz kendi üniversitemizi yapmak istiyoruz – kendi özerk eğitimimizde, alternatif araştırmamızda ve ücretsiz okullarımızda yaşayan bir üniversite. Öğrenciler, güvencesiz işçiler ve göçmenler tarafından yürütülen, sınırları olmayan özgür bir üniversite.
Bu hafta sonu farklı dillerde ve ortak sorunlardaki çatışmaları paylaştık ve tartıştık: gösteriler, işgaller ve büyük şehir grevleri. Ortak taleplerimizi oluşturduk ve geliştirdik: eğitimin yükselen harçları ve ödemelerine karşılık üniversiteye ücretsiz giriş, borçlara ve hayatımızın finanslaştırılmasına karşılık yeni refah ve ortak haklar, ve rekabet ve hiyerarşiye karşılık dayanışmaya dayanan bir eğitim.
Bu ortak açıklamaya dayanarak:
* 24, 25 ve 26 Mart 2011 tarihi için ortak ve ulusaşırı eylemlere davet ediyoruz: bankalara, borç sistemine ve kemer sıkma ölçümlerine karşı, ücretsiz eğitim ve insanların ve bilginin ücretsiz dolaşımı için.
* Mücadelelerin ortak yayınını ve özerk bir medya iletişimini oluşturacağız.
* Mağrip’deki mücadelelerin bizim buradaki mücadelelerimizle aynı olmasından dolayı Tunus’ta büyük bir kafile ve buluşma organize edeceğiz.
* Mayıs’ta Dijon’da (Fransa) gerçekleştirilecek olan G8 karşıtı etkinliklerin bir parçası olacağız.
* Haziran’da Londra’da tekrar buluşacağız.
Dövüşerek ve dayanışarak, bu bizim Paris Ortaklığımız!
