Sadece kamu çalışanlarının değil, işsizlerin, eğitim, sağlık, barınma, su, elektrik, doğalgaz hakkı gasp edilenlerin, işten atılanların taleplerinin savunuculuğunu yapmak önemli olmakla birlikte onları örgütlemek, yan yana getirmek çok daha fazla önem taşımaktadır. KESK’in bütünleşmiş bir mücadele programıyla kadrolarına yeniden coşku vererek, tüm emekçilerin taleplerini Toplumsal bir Harekete dönüştürmeyi başarmasının önünde hiçbir engel bulunmamaktadır.

Bir yandan kapitalist sitemin yaşadığı tarihinin en büyük krizlerinden biri, onun tüm dünya halkları açısından yarattığı yıkıcı sonuçlar ve ortaya çıkardığı dinamikler, diğer yandan başta Kürt sorunu olmak üzere yaşanmakta olan kritik süreçler, toplumsal muhalefet, emek hareketi ve onun bir parçası olarak kamu çalışanları sendikal hareketi açısından yeni bir düzlemi oluşturuyor.

80’li yıllarda ilk adımları atılan, 90’larda hızla uygulamaya konulan kamusal hizmetlerin tasfiyesi, 2000’lerin sonuna geldiğimiz bu günlerde artık yasal düzenlemelerinin de tamamlandığı bir aşamaya getirildi. Temel kamusal hizmetlerin sağlık ve eğitim başta olmak üzere bütünüyle piyasalaştırıldığı, güvencesiz çalıştırmanın, taşeron çalıştırma biçimlerinin alabildiğine yaygınlaştığı, artık okullarda eğitim ve bilim emekçilerinin, hastanelerde sağlık emekçilerinin, belediyelerde, ulaşım alanında, vergi dairelerinde ve hatta adliyelerde bile çalışanların büyük çoğunluğunun güvencesiz biçimlerde istihdam edildiği bir süreci yaşıyoruz.

Bu sürecin bir sonucu olarak ortaya çıkan, sınıf hareketinin bütünü açısından yeni ve yenileyici bir dinamik olan kamu çalışanları sendikal hareketi, yoksulluğun, işsizliğin arttığı, işten çıkarmaların, sendikasızlaştırmanın, kayıt dışı çalıştırmanın artık kural haline getirildiği ve neo liberalizmin her yönüyle dikişlerinin patladığı bu dönemde önemli tarihsel görevlerle karşı karşıyadır.

Son yıllarını tümüyle devlet ve hükümet güdümlü “sendikalara”, Türk Kamu-Sen ve Memur-Sen’e karşı ‘üye yapma’ ve “yetki alma” yarışına kilitleyen, Eğitim-Sen’in ardından Tüm Bel-Sen’deki yetki kaybıyla Toplu Görüşme masasındaki sandalyelerinin tamamına yakınını kaybeden KESK açısından süreç toplugörüşme masası – maaş zammı- protesto eylemleri çerçevesiyle sınırlı görülemez.

“Oysa Kamu emekçileri daha KESK’in nüvelerini kurarken üyelerin nasıl artırılacağını, kitleselleşmenin ancak kamu emekçilerinin tüm emekçi kesimlerle bütünleşen gerçek talepleri doğrultusunda fili-meşru ve hareketli bir zeminde olabileceğini yaşayarak öğrenmiş ve öğretmişlerdi. Bu masaların nerede kurulacağını kamu hizmetinin verildiği her okulun, hastanenin, dairenin bahçesinin – giriş kapısının buna müsait olduğunu göstermişlerdi. Buralarda toplanan gücün Kızılay meydanında neye dönüşebildiğini de!” (1)

2009 Toplu Görüşme sürecini ” TİS yoksa Grev var” temel çerçevesiyle yürüten ve artık kamu emekçileri açısından bütünüyle anlamını yitiren Toplu Görüşme masasına oturmayan KESK’in 25 Kasım’da gerçekleştirmeyi planladığı GREV süreci, artık yıkıcı sonuçları krizle birlikte daha da derinleşen neoliberal politikaların ortaya çıkardığı yoksulluk, işsizlik, güvencesizliğin geldiği boyutlar ve ortaya çıkardığı dinamikler açısından özel bir anlam ve önem taşımaktadır.

Kamu emekçilerinin hak alabilmesinin ve onun örgütü olarak KESK’in gerçek bir mücadele örgütü olabilmesinin yolu geleneksel sendikal zeminin tüm kuşatmalarını parçalayarak neoliberalizmin ideolojik- politik ve örgütsel, her düzeyde üstünlüğünü ve hegemonyasını ortadan kaldırabilmesiyle mümkündür. Yani, gericilikle besledikleri, her şeyin alınıp satıldığı piyasacı düzenin karşısında parasız eğitim, parasız sağlık, güvenceli iş, güvenceli gelecek, insanca yaşam kavgasını somut gerçek bir mesele haline getirebilmekle mümkündür. KESK’in örgütlendiği tüm alanlarda tıpkı hareketin ilk yıllarındaki gibi, statükoları yıkarak ayağımızı bastığımız toprağın tümünü örgütlemek ve mücadeleye katmak gereklidir. Ve gerçek bir mücadele örgütü olmanın yolu fiili- kitlesel-militan bir mücadele ile “iş bırakma-grev” gibi hak alıcı etkili eylemler yapmaktan geçiyor. Bu eylemlerin kağıt üstünde kalmayıp gerçek olabilmesi, ancak grevin yapıldığı kamu kurumunun bahçesinde, kamu çalışanı-işçi-sözleşmeli-taşeron tüm çalışanların ortak mücadele ve örgütlenme hedefleriyle yan yana gelmesi ve aynı anda bu kurumun ürettiği kamusal hizmeti talep eden halkın tepkisi ve talepleri ile bütünleştirmesiyle mümkün.

Bizim açımızdan durum bu kadar net iken, KESK bugün itibariyle hem bu mücadele biçimine hem de Toplu Sözleşme süreci boyunca Genel Başkan aracılığıyla ifade edilen- ki yukarıda bahsettiğimiz mücadele biçimine yakın söylemlerdir- söylemine aykırı olan bir tutumu ortaya çıkarmaktadır. KESK Kasım ayında yapacağı “Grev” kararını Kamu-Sen gibi bir kontra sendikayla ortaklaştırarak hem kendiyle çelişmekte, yani mücadeleyi zam karşıtı “memur grevine” indirgemekte, hem de grevin ideolojik politik eksenini kaydırmaktadır. KESK’in, varlık nedeni sadece kamu çalışanları sendikal hareketini etkisizleştirmek olan ve kuruluş süreci de dahil olmak üzere tüm öyküsü henüz belleklerimizde taptaze duran Kamu-Sen gibi bir “sendika”yla “halk grevi” örgütleme, krizin tüm mağdurlarıyla buluşabilme, ilerici devrimci unsurlarla hakları gasp edilenleri yan yana getirebilme olanağı olmadığı çok açıktır.

Değisik manipulasyon, baskı ya da patronaj ilişkileri ile yapılan yaygın üyelikler, tıpkı Türk-iş’in merkez yönetimi ve istisnaları dışında yaygın sendikal yapıları için olduğu gibi, Kamu- Sen ve Memur Sen için de geçerlidir. Ancak bilinmelidir ki, üyeliğin yapılış biçimi o üye kitlesinin hareket tarzını ve bilincini de etkiler. Bu nedenle basitçe konfederasyonlar arası kararlar alınması ile yapılacak yukarıdan ortaklaşmaların gerçek bir mücadele zeminine taşınmasını beklemek safdillik olur. Amaç sadece imaj dünyasında medya ortamına yansıyan demeçler ve büyük projeler oluşturmaksa söylenecek söz yok. Ama amaç KESK’in öncülük edeceği ya da en azından temel dinamiklerinden birisi olabileceği, bütünlüklü bir emek hareketi yaratmak, içinde bulunduğumuz koşullarda neoliberal gericilik politikalarının ve krizin tüm mağdurlarını ortak mücadele talepleriyle buluşturacak bir zemini inşa etmek ise bunun başlangıç şekli de, örgütsel ortaklık zemininin bileşenleri ve yapılış biçimi de çok daha farklı olmalıdır.

Oluşturulacak geniş, etkili, ilerici ve demokratik bir düzleme belki tabanının zorlaması ya da dışında kalmanın yaratacağı tahribattan kurtulma refleksiyle katılmak zorunda bırakılacak bir Kamu Sen ile bu şekilde eşit payda olarak inisiyatif paylaşılmış bir Kamu Sen arasındaki farkın KESK yöneticilerince fark edilememiş olması kabul edilemez.

Bizler Devrimci Kamu Çalışanları olarak, KESK’i geleceğe taşıyacak bir mücadele çizgisini, hak mücadeleleri ekseninde “Halk Grevi” örneklerini yaratmak için Kasım ayı grevinde tüm gücümüzü seferber edeceğiz. Ancak Kamu-Sen’le her yan yana gelişin, her ortak adımın tarihsel olarak önümüze çıkan fırsatları kaçırmak, KESK’i yenileme olanaklarını geri tepmek, diğer taraftan kontra sendikalara güç kazandırmak anlamına geleceğini herkesin bilmesini istiyoruz.

Sadece kamu çalışanlarının değil, işsizlerin, eğitim, sağlık, barınma, su, elektrik, doğalgaz hakkı ga
sp edilenlerin, işten atılanların taleplerinin savunuculuğunu yapmak önemli olmakla birlikte onları örgütlemek, yan yana getirmek çok daha fazla önem taşımaktadır. KESK’in bütünleşmiş bir mücadele programıyla kadrolarına yeniden coşku vererek, tüm emekçilerin taleplerini Toplumsal bir Harekete dönüştürmeyi başarmasının önünde hiçbir engel bulunmamaktadır.

Şimdi devlet ve hükümet güdümlü sendikaların hükümetle ortaoyunu oynadıkları masaları tarihin çöplüğüne atıp, başka masalar kurma zamanıdır. Kurulacak bu masaların etrafında KESK bu defa insanca yaşam talep edenleri temsil edecektir. KESK’in omuz başında hayatı üretenlerin, bu ülkenin tüm değerlerini ve güzelliklerini üretenlerin tümünün ortak bilenmişliği ve gücü, bütünleşmiş inancı ve coşkusu olacaktır. Ve ancak emekçilerin inisiyatifi ile kurulan masalardan çıkan kararlar gerçek kararlardır! Ve ancak böyle bir yol bizi üretenlerin yöneten olduğu bir dünyaya çıkarabilir.

DEVRİMCİ KAMU ÇALIŞANLARI

(1) Kamu emekçileri masaları nereye kurmalı?
Devrimci Kamu Çalışanları/24 Ağutos 2006
http://www.sendika.org/yazi.php?yazi_no=7282