Nuriye Gülmen ve Semih Özakça’nın öncülük ettiği Yüksel Direnişi sırasında İnsan Hakları Anıtı çevresine kurulan polis bariyerleri, 430 gün sonra kaldırıldı
Nuriye Gülmen ve Semih Özakça’nın öncülük ettiği Yüksel Direnişi sırasında İnsan Hakları Anıtı çevresine kurulan polis bariyerleri, 430 gün sonra kaldırıldı
Nuriye Gülmen ve Semih Özakça’nın öncülük ettiği Yüksel Direnişi’nin eylem merkezi olan Ankara Kızılay’daki İnsan Hakları Anıtı’nın çevresindeki polis barikatı 430 gün sonra kaldırıldı ve anıt serbest bırakıldı.
Anıtın hemen arkasına kurulan mobil karakol ve çevik kuvvet yığınağı ise halen yerini koruyor.
OHAL KHK’si ile ihraç edilen akademisyen Nuriye Gülmen, 9 Kasım 2016’da Yüksel Caddesi’ndeki İnsan Hakları Anıtı önünde “İşimi geri istiyorum” yazılı döviziyle direnişe başladı.
Ona iki hafta sonra yine OHAL KHK’si ile ihraç edilen öğretmen Semih Özakça da dahil oldu. Yüksel Direnişi, polis saldırılarına karşın her geçen gün adım adım büyüdü.
Gülmen ve Özakça, 9 Mart 2017’de direnişlerini açlık grevine dönüştürdü. Açlık grevi ile birlikte İnsan Hakları Anıtı ve çevresi tüm gün eylemlerin ve destek ziyaretlerinin olduğu bir direniş alanı halini aldı.
Referandumdan sonra ise, 22 Mayıs’ta Gülmen ve Özakça, açlık grevlerinin 75. günlerinde kaldıkları evlere yapılan polis baskınları ile gözaltına alındı ve ertesi gün tutuklandı. İnsan Hakları Anıtı da aynı gün polis bariyerleri ile ablukaya alındı. Bir süre sonra da anıtın hemen arkasında bir “mobil karakol” kuruldu.
Semih Özakça 20 Ekim 2017’de, Nuriye Gülmen de 1 Aralık 2017’de tahliye oldu. İki eğitimci, 26 Ocak 2018’de ise 324. gününde açlık grevlerini sonlandırdı.
İlgili haberler:
Sendika.Org
