Rusya’nın Bayırbucak ve Halep hamlesi, HSD’ye bağlı YPG ve Ceşy-ul Siwar’nın Ezaz’ın güneyindeki hamlesi, Ankara’nın kimyasını tamamen bozdu. Kıbrıs Harekatı sırasında ya da Johnson Mektubu vakası yaşanırken bile ABD Büyükelçisi, bakanlığa çağrıldı mı bilmiyorum ama ABD Dışişleri Bakanlığı sözcüsü John Kirby’in günlük basın toplantısında “Bildiğiniz üzere biz PYD’yi terörist organizasyon olarak görmüyoruz” demesi üzerine (http://www.state.gov/8 Şubat 2016) Büyükelçi John R. Bass Dışişleri Bakanlığı’na çağrılıp izahat istendi. Rojava’nın Moskova’da temsilciliğinin resmen açıldığı gün Erdoğan, ABD Dışişleri sözcüleriyle söz düellosuna girdi: “Ey Amerika! Size kaç kere söyledim. Siz bizimle beraber misiniz yoksa bu terör örgütü PYD ile YPG ile mi berabersiniz?” (trthaber.com/10 Şubat 2016) Yandaş yayın organları da savaş temposuna geçerek, ABD’ye yüklendi. Karanlık tünelden çıkış için ertesi gün Müsteşar Feridun Sinirlioğlu’na Cenevre’de İsrail heyetiyle görüşmeler yaptırıldı. Hemen öncesinde Erdoğan ABD’nin en önemli bölge ortağı İsrail’le ilişkileri düzeltme yoluna girip, kendisine verdikleri Üstün Cesaret Madalyası’nı geri alan Musevi kuruluşlarını Saray’da ağırlayacaktı. Eee, iktidar elinde, elini tutan mı var. Hodri meydan, demogoji yerine İncirlik, Erhaç, Batman, İzmir nerde ABD askeri-istihbari üssü varsa içindekileri pullayıp postalarsın, kapılarına kilit vurursun.

Ya Suriye’ye kara harekatı hazırlığına ne demeli? Ankara, kara harekatı için Suudi Arabistan ve BAE ile anlaşıp Suudi uçaklarını İncirlik Üssü’ne konuşlandırdı. (13 Şubat) Bu karadan giriş basamağı olarak okundu. Peki girebilir mi? ABD yol verdiği zamanlarda dahi “İlle ABD de içinde olsun” deyip müdahale edememişti. Artık ABD de girmelerini istemez noktada. Çünkü, müdahale çoklu savaş kapıları açacak ve yangının Ortadoğu’nun yanmayan yerlerini de yakması, Avrupa’yı tamamen sarması anlamına gelecektir. Çünkü Arap milliyetçiliğin parlaması demektir. Suriye ya da Rojava’ya kara gücü sokan çevre ülkelerin bölüneceği de öngörülmeli. Çünkü iş artık IŞİD’den çıkmıştır. IŞİD, El Nusra zihniyetinin sınırları zorlaması, Türkiye’de iyice köklenmesi, Müslüman ve batı ülkelerine teşmil edilmesi korkusu, politikaların yön vericisi olmuştur. Biri Sina’da biri Hatay sınırında iki uçağı düşürüldüğü için kuyruk acısıyla fırsat kollayan Rusya faktörü gözardı edilemez. Rusya, TSK birliklerini vursa bile Ne ABD ne NATO, Suriye veya Türkiye için Rusya ile savaşacak noktada.

YPG-HSD mevzilerine top atışı:

Konjonktürü okuyabilen müsteşarlar, danışmanlar, politika yapıcıların yoksunluğu iliklerine kadar hissedilen Ankara, Suriye’de de akıl kilitlenmesi yaşayıp sebeplere değil sonuçlara odaklanıp saplanmıştır. İnkarcı geçmişe format atsa Kürtlerin elini dostlukla tutsa rahata erecek. Bakın Türkiye sınırına yakın alanda, ABD şemsiyeli koalisyon uçuyordu. ABD’nin İdlib, Mare, Til Rifet, El Bab, Mimbiç, Cerablus, Tabka, Halep’i bombardımana tutması için Rusya ile uzlaştığı görülmeli. Türkiye ile Rusya’nın araları iyiyken ABD, ikilem konduğunda “Türkiye” derdi. Lakin Suriye topoğrafyasında keskin çizgiler belirginleştikçe, ABD ikilemin gölgesinden çıktı. ABD, Türkiye’ye Ankara’nın Rusya korkusuyla ürkek ürkek Washingron’un gözlerine bakmasının tadını çıkarıyor. Türkiye, Rusya’dan koparken ABD-NATO zırhına ihtiyaç duyduğu için Obama, “Şu konularda gına geldi” deyip kolayca yaka silkebilir. Obama, başkanlık seçimi öncesi Türkiye’yi zaten avuçlarında ürkek bir serçe gibi tuttuğundan top çevirip Kürtler, Rusya ile daha fazla yakınlaşmasın meselesine kafa yoracak.

Özcesi Suriye’de özgül ağırlığını tamamen kaybetmenin sınırındaki Ankara’nın “gireriz” çıkışları balon. Ve tablo ABD’nin PYD-YPG pozisyonunu yakın vadede değişmeyeceğini gösterdi. Peki Türkiye-Suudi ittifakı hiç mi birşey yapamaz? Cihadistlere daha çok füze ve uçak düşürecek füzeler gidebilir. İncirlik’e inen Suudi uçakları ancak koalisyon koordinesinde uçabilir. Ezaz’ın YPG’ye geçmesinden Türkiye Menagh’a yaptığı gibi sınırdan tank ve top atışları yapar. Sınıra 13 km kadar mesafedeki Ezaz’a bağlı Menagh (Menneğ, Minih) Havaalanı, El Kaide’ye bağlı El Nusra’nın elindeyken rahatsızlık bir yana yardım eden Türkiye; YPG-HSD kontrolüne geçince havaalanı ve çevre köylerdeki mevzileri obüslerle bombalayarak (13-14 Şubat) Kürtlerin güven örgüsünü lime lime etmeyi sürdürürken, uzun vadede büyük kaybedeceğinin farkına varmalı.