“Devrimcilik, insanın insanlığı savunmasıdır.” Nasuh Mitap Petropavlovsk, “yürürken bir adımın önde, diğer adımın geride olması gibi ; her yeninin aynı zamanda eskiyi de içinde barındırması gerektiği düşüncesinin” (Çernişevski) oluştuğu bir mekandır. Mekan, Çar’ın zindanıdır. Yer Rusya’dır. Çernişevski, toplumsal devrim koşulunun, düşünsel devrimden geçtiğini öngördüğünde, ahlaki ve irade üstükleri ile donattığı roman kahramanlarını bu zindanda kurgulamıştır. […]
“Devrimcilik, insanın insanlığı savunmasıdır.”
Nasuh Mitap
Petropavlovsk, “yürürken bir adımın önde, diğer adımın geride olması gibi ; her yeninin aynı zamanda eskiyi de içinde barındırması gerektiği düşüncesinin” (Çernişevski) oluştuğu bir mekandır.
Mekan, Çar’ın zindanıdır.
Yer Rusya’dır.
Çernişevski, toplumsal devrim koşulunun, düşünsel devrimden geçtiğini öngördüğünde, ahlaki ve irade üstükleri ile donattığı roman kahramanlarını bu zindanda kurgulamıştır.
Rahmetov, Lopuhov, Kirsanov ve Vera Pavlovna…
***
Nasuh Mitap’a, “ Nasıl Yapmalı” kitabında bir karekter aransa herkesin hemfikir olacağı sanırım Rahmetov karakteri olurdu.
Oysa ben uygun karekterin Vera Pavlovna olduğunu düşünenlerdenim.
Nedeni aşağıdaki anlatı:
“Bana hayalperest diyorsunuz, hayattan ne beklediğimi soruyorsunuz? Ben ne bir insana hükmetmek, ne de ona kul köle olmak isterim. Ne aldatmak, ne oyalamak, ne de olduğumdan başka türlü görünmek isterim. Eğer benim için yeterli olmuyorsa kimsenin görüşüne aldırmam, ille de başkalarının tavsiye ettikleri şeyleri yapmak istemem. ben varlığa alışık değilim. Bana zenginlik de gerekmez. Ne diye zengin olmaya çalışayım? Başkaları zengin olmanın iyi bir şey olduğunu düşündükleri için, ben ne diye böyle düşüneyim? Ben sosyeteye girmiş değilim, sosyetede parlamak nedir, bilmem bile. Bilmek de istemem. O halde yalnız başkaları buna sevinsin diye bu parlak mevkiye ulaşmak için ne diye fedakarlıkta bulunayım? İyi yaşamak adına, gerekmeyen hiçbir fedakarlıkta bulunmam; ne kendimi feda ederim, ne de ufacık idealimi. bağımsız olmak isterim, bildiğim gibi yaşamak isterim. Bana gerekli olan şeyleri yapmaya hazırım. Gerekmeyeni istemediğimi yapamam.” (Vera Pavlovna, Nasıl Yapmalı, Çernişevski)
***
Nasıl Yapmalı, “yeni insan”ın kitabı ise; “Ne Yapmalı”, “Nasıl Yapmalı” kitabının kahramanlarının örgütsel birliğidir.
“Ne Yapmalı”, Rusya’da “yeni insan” ile mümkün olmuştur.
“Nasıl Yapmalı”nın yeni insanı, neyi başarmış olduğunun farkında olduğu için devrimin 80. gününde Moskova’da Paris Komünü’nden daha uzun süre ayakta kalmış olmalarının çocuksu heyecanıyla karlar altında dans etmiştir.
Lenin hem Nasıl Yapmalı’cı hem de Ne Yapmalı’cıdır.
Çok konuşur.
Konuşkanlığı, devrimi başarmış olmasındandır.
***
“açılmamış bir şarap şişesiydim
ki öyle kaldım
acımı köpürtmedim
içime sağdım
gözyaşlarımı göstermedim
ki sildim
özgürlüğüm beni tutsak düşürdü
başaramadım
içimde kara kara bulutlar sallandı
ki sallandılar
dışarı yağamadım
ve yenildim ve sustum.”
Nasuh Mitap “Ne yapmalıcı” olamadığı için “suskunluğunu” seçmek zorunda kalmıştır. Sıkıyönetim mahkemesinde söylediği “Tarih bizi örgüt kurduğumuz için değil, kuramadığımız için yargılayacaktır” lafındaki anlam da budur.
Mirası “nasıl yapmalıcılık” tır.
Ve bu miras olmadan insanlık savunulamaz.
Sendika.Org, yayın hayatına başladığından bu yana işçi sınıfı hareketinin, solun ve genel olarak toplumsal muhalefetin gündemine ilişkin, farklı politik perspektiflerden düşünsel katkılara açık bir tartışma platformu olagelmiştir. Sitemizde yayımlanan yazılar yayın kurulunun politik perspektifiyle uyumluluk göstermeyebilir. Amacımız, mücadelenin gereksinim duyduğu bilimsel ve politik bilginin üretimini zenginleştirecek tüm katkılara, yayın ilkelerimiz çerçevesinde, olabildiğince yer verebilmektir.
