Pencere açıldı Bilal Oğlan, bak babacığınla bir pencereden; bizim sırlı,yitik çocuklarımız gün gibi, ay gibi doğacak da, siz perdeleriniz örtük, siz ışığa doğru, bizim çocuklarımıza doğru bir adım dahi atamayacaksınız…

Lideri yoktur bizim gibi canların; yoldaşımız, haldaşımız, kardeşimiz vardır

Vatanımız, halklarımızdır, doğamızdır, sulhumuzdur ancak; bayrağımız  ise bilincimiz, direncimizdir.

Bizim dinimiz imanımız vicdanımızdır; kibirle, nefretle, yalan dolanla örülen duvarlar içinden bir kuş uçuşu yaparız inancımız gereği de, duvarlar dikildiğiyle kalır öylece.

Sermayesi emek olanız, kula kulluk etmeyip de biata karşı duranlar olarak legal kabul edilmemiz mümkün değildir; ne yapsak ne etsek toplumun hassasiyetleri un ufak etmeye çabalar bizi, milli ve manevi değerler içinde yok edilmemiz uygun görülmüştür.

Bir avuç olmamız, bir avuç kalmamız dahi rahatsızlık verendir; bunca saldırılar, bunca işkenceler, vurulmalar, yaftalanmalar içinde inadımız inattır,umudumuz umut…

Başımızda bir büyük istemeyiz biz; emeğimizle var olmak, komünlerimizle çoğalmak, vatanımızda sağ olmak, huzurlu olmak yeter bize. Vatanımız ancak bu şekil sağ olur bizim.

Kurgulanmış yığınların, imaj çalışmasından ibaret efendilerinin sömürülerini, çok yüzlülüklerini sergilenirken gördüklerinde bunu montaj olarak değerlendirmesi gayet doğaldır.

Biat edenler, krallarını çıplak görseler de gözlerine inanamazlar; zalimliklere, sinsiliklere tanıklık etseler de kendi başlarını baş olarak görmezler de başlarına çıkardıklarını kutsarlar beyhude.

İmaj çalışmasından ibaret efendiler de ancak aile fertlerine karşı ürkek, kaygılı, tedirginlik dolu yüzlerini gösterebilirler maskelerini düşürüp. Ah nasıl bir acizlik içindedirler, ah nasıl bir acınası duruma düşmüşlerdir onlar…

Ezilenlerin birbirlerini ötekileştirdiği bir ülkede, ezenlerin ezilenler üzerindeki hakimiyetlerini paylaşamamaktan kaynaklı ortaya saçılıveren kirli çamaşırları yıkama görevi yine ezilenlerin olacaktır. Emek düşmanı siyaset devam edecek, kapitalizmin vahşi çağı daha da baskın çıkacaktır.

Biz ayrı duranlar yine vurulacağız; yine yalnız kalacağız, yine  mahpusluklar çekeceğiz.

Efendiler yer değiştirecek kuşaklar boyu; zalimlikler boyut değiştirecek yalnızca. Dozajı zaman azalıp zaman çoğalacak çalıp çırpmaların, nefret suçlarının, ayrımcılıkların.

Bir gün bir  bakmışız ki, bu güpgüzel halklar bir başlarına kalıvermişler; kendi başlarıyla, kendi yürekleriyle, kendileriyle, birbirleriyle yüzleşebilmişler.

Acılar, sömürüler tarihidir bizim tarihimiz; şanlı ezilmelerimiz, kahramanca yok sayılmalarımız ve bize bunca haksızlıkları reva görenleri baş tacı etmelerimiz vardır.

Yaftalanmalar, baskılar, ölümler nasıl ödediğimiz bedellerse, umudumuz, gülüşümüz, can halimiz de bizdir, bizdendir. An olur şarkılar,türküler  dolanıverir dilimize çocukça, muzipçe…

Pencere açıldı Bilal Oğlan piştov patladı
Varın bakın kanlı da Bilal yine kimi hakladı

Zayıflayacağız Berkin gibi belki de, elden ayaktan düşeceğiz, gözden gönülden ırak düşeceğiz de, bir gün bir bakmışız ki, bu güpgüzel halklar bir başlarına kalıvermişler baş bellediklerini defedip.

Efendilerin Bilal Oğlanı varsa, bizim de Berkin’imiz var gayrı; Ali İsmail’imiz, Uğur’umuz, Ceylan’ımız var.