Bizim Çocuklar Yapamadı, Ertuğrul Mavioğlu’nun yayımlanan üçüncü kitabı. Daha önce Asılmayıp Beslenenler ve Apoletli Adalet isimli çalışmalarıyla 12 Eylül cuntacılarının adalet (!) anlayışlarını ve cezaevlerinde uyguladıkları rehabilitasyon yöntemlerini (!) ele aldı. Ama bitmiş, tükenmiş bir tarih olarak değil hâlâ toplumumuzda, yanımızda yöremizde yaşayan “düzenlemeler” olarak.

Bizim Çocuklar Yapamadı da benzer bir perspektifin ürünü ve ülkemizin 12 Eylül 1980’de maruz kaldığı askeri darbenin karanlık yüzünü bütün çıplaklığıyla ortaya koyuyor. Ama sadece darbecilerin değil daha çok darbeye maruz kalanların gerçekliğini. Sıradan insanlardan, işçilere, işsizlere, köylülere, memurlara, öğretmenlere, öğrencilere, çocuklara ve eşlere varana dek.

Köylerde, kentlerde, okullarda, üniversitelerde, dağlarda, sokaklarda, nezarethanelerde, cezaevlerinde devrim inancıyla işkencelere, ölümlere meydan okuyan, direnen, çözülen ya da yenilen devrimcilere ve yapayalnız gençlere varıncaya dek tüm toplumun gerçeğini yakalamaya çalışıyor Ertuğrul Mavioğlu. Yitip gidenin sadece soyut bir tarihsel kesit olmadığını, gerçeğin, yani deneyimin tarihsel bilgiden daha fazla bir şey olduğunu hep hatırlatarak yapıyor bunu.

Cunta neler yaptı?

Cuntanın, eğitimden ekonomiye, siyasetten bürokrasiye dek el attığı her alanda uyguladığı politikaların gerçek nedenlerini, sorunu salt ulusal değil uluslararası ölçeklerde de ele alarak, gerçekçi bir biçimde analiz ediyor.

Ulusal ve küresel sermayenin eğilimleriyle cuntanın eğilimlerinin nasıl mükemmel bir biçimde örtüştüğünü ve vatan millet nutukları atan Güvenlik Konseyi üyelerinin politikalarının gerçek yüzlerini ortaya koyuyor. Ama bu büyük bağlamda insanı yitirmeden, göz ardı etmeden, onun dünyasında yaşanan hercümerci ihmal etmeden.

Bizim çocuklar yapamadı

Belgesel-roman olarak da değerlendirilebilecek bir üslupla kaleme alınan kitap boyunca okurun nazarı bir yandan Fatsa’ya, Tunceli’ye, Diyarbakır’a, Artvin’e, Ankara’ya, İstanbul’a, Bursa’ya, Almanya’ya bir yandan da İzmir TARİŞ direnişine, İTÜ’ye, ODTÜ’ye, Boğaziçi Üniversitesi’ne ve Çağlayan Mahallesi’ne kayıyor.

Ama zihninizde hep aynı tarih, 12 Eylül 1980, ve aynı sorular: “Bu yaşadığımız vahşetin anlamı nedir, niçin bizi buldu ve bundan bir çıkış yolu var mı?”

Bu gelgitler, tıpkı hayatın gelgitleri gibi bir an için olsun gerçeği bir bütün olarak yakalamamıza izin vermiyor tıpkı o gerçeklikle karşı karşıya kalanlarda olduğu gibi. Ta ki tüm tanıklar, iç-sesler bir bir konuşmaya başlayıp o parçalı, bölük pörçük tabloyu tamamlayana, bütünleştirene dek.

Ertuğrul Mavioğlu kimdir?

Ertuğrul Mavioğlu, 1961’de Adapazarı’nda doğdu. Kendi kuşağının bütün çocukları gibi hızlı büyüdü. 1978’de kazandığı İİTİA Gazetecilik Yüksek Okulu’ndan 8 yılda mezun olmasının vebali, 12 Eylül’ün boynunadır. Şimdilerde gazetecilik yapıyor. Öncesinde iki kez hapse girdi. 1980-1984 arası, cuntanın en pervasız yıllarını içeride geçirdi.

Dört yıl sonra döndüğünde; adını bile değiştirdikleri okulunu, duvarlarını yazıladığı kentin sokaklarını, sokaklarda yürüyen insanları ve eski arkadaşlarını tanımakta zorlandı. İçinden darbe geçen ülkesine bir daha hiç alışamasa da, onu asla bırakmadı. Üç yıl serbest dolaştı; yetmedi. 1987’de yeniden hapse atıldığında 26 yaşındaydı. Dört yıl daha yattı; ama boynunu hiç bir zaman öne yatırmadı. Gadre uğratılmış gençliği için devletten alacaklı kaldı. Alacağını tahsil etmenin yolunu arıyor; bir gün elbet bulacak…

“Bizim Çocuklar Yapamadı”, “Asılmayıp Beslenenler” (2004) ve “Apoletli Adalet”ten (2005) sonra 12 Eylül darbesiyle hesaplaştığı üçüncü kitabıdır ve 2005 yılında “Apoletli Adalet” isimli kitabıyla Çağdaş Gazeteciler Derneği’ nin Yılın Gazetecisi Ödülü’nü kazandı.

Yazar :Ertuğrul Mavioğlu Yayınevi :İthaki Yayınları Sayfa Sayısı :384 Etiket Fiyatı :19 YTL