kalbim..
ellerimden daha büyük..
cesaretim de..

Bir yandan öğreniyor, bir yandan hayata geçirmeye çalışıyorsun. Hayat, teoriyle pratiğin örtüşme açısı. Sürekli aradaki açı farkını kapamaya uğraşıyorsun. İnsan, bu hayatın sabırlı bir çırağı. Gençliğini, benliğini, bugününü ve geleceğini ortaya koyuyorsun. Duygularının en saf haliyle. Bunu yaşamayan anlamaz. Mahirler öğretti bize, hep 25 yaşında olanlar…

Mahirler her türlü feodal bağlardan arındıkları bir süreç yaşadılar. Dostluk, kardeşlik ve sevgi “yoldaşlık” potasında eridi. Ulaş’la Mahir’in altı ay görüşemedikten sonra mahkeme salonunda karşılaştıklarında birbirlerine nasıl baktıklarına bakın. Gözlerine bakın Mahir’in, gülüşüne bakın Ulaş’ın. 1969’da Siyasal’da yapılan Dev-Genç kongresindeki yan yana resimlerine bakın sonra. Sonra hayattan ne çok şey öğrendiklerini düşünün. Sosyalizmden ne çok şey öğrendiklerini düşünün…

Dev-Genç’li olmak. Lafla değil eylemle. Günü kurtarmak, böbürlenmek, kısa vadeli statüler, koltuklar kazanmak için değil. Sosyalizmin bir militanı olmak için. İsimsiz, sadece Dev-Genç’li…

Kurtuluşa Kadar Savaş!

Marksizm, yaşamın yeni gerçekleri karşısında derinleşip, zenginleşen kendini aşan bir doktrindir. 1970’lerin başında bunu kavrayabilen teorik-pratik süreçlerde gerçekleştirebilen tek siyasal yapı THKP-C idi. Kesintisiz devrim teorisiyle, zaman-mekan diyalektik bütünlüğünü yakalamış, buna uygun örgütlenme anlayışı ve çalışma tarzıyla gerek oligarşi ile mücadele etmiş gerekse geleneksel masa başı-revizyonist çizgiyle ideolojik mücadeleyi aynı anda sürdürmüştür.

TİP’in devrimin güncelliğini kavrayamayan sosyalist devrim tezlerinden ve FKF çizgisinden kopuş, ideolojik netliğe giden ilk süreçtir. Bu aynı zamanda uluslararası sosyalist hareket içinde hâkim olan barış içinde bir arada yaşama tezlerine ve Keynesyen politikaların hâkim olduğu bir dönemde sosyalist anlayışa hâkim kılınmaya çalışılan düzen içi konumlanma ve parlamenter konum alma çizgisine açık bir karşı çıkıştır.

İkinci olarak, ülkemiz devrimine millici güçlerin önderlik edeceği bir perspektifle bakan ve buradan hareketle aşamacı bir anlayışa sahip olan PDA ve Mihri Belli çizgilerinden sırasıyla kopuş gerçekleşti. 1971’in Ocak ayında yayınlanan Aydınlık Sosyalist Dergi’ye Açık Mektup’ta; devrim, çalışma ve örgüt anlayışı ortaya konuyordu. Çatışmanın oligarşi ile halk arasında olduğu tespitini yapan; emekçi yığınları harekete geçirmeyi hedefleyen bir savaş örgütlenmesinin yaratılmasını zaruri gören; mücadelenin evrimci-devrimci aşamalarının içiçe geçerek gelişebileceği tespitini yapan ve ulusların kendi kaderini tayin hakkını ele alan anlayışıyla THKP-C, sınıflar mücadelesindeki yerini almıştır.

THKP-C’nin ideolojik netliğinin iyice belirginleştiği süreç ise Kesintisiz Devrim II-III broşürlerinin yazılması ve yayınlanması sürecidir. Emperyalizmi, bunalım dönemleri metodolojisi ile ele alıp yeni sömürgecilik / sömürge tipi faşizm analizinin yapılması; anti-emperyalist ve anti-oligarşik halk devrimi perspektifi ile Türkiye kapitalizmine karşı mücadelede sınıflar analizinin belirginleştirilmesi, sınıf mücadelesinin belirleyiciliği; politikleşmiş askeri savaş stratejisi ile mücadele yönteminin ve devrimin güncelliğinin kavranması sağlanmıştır. Politikleşmiş askeri savaş stratejisi “kurtuluşa kadar savaş” şiarıyla ifade edilmiştir.

Bu tezler, Küba ve Vietnam’da başarıya ulaşan, dünyanın birçok bölgesindeki yeni sömürgeler diyarında baş gösteren mücadele çizgisinin, ülkemiz koşullarının kavranılarak yeniden üretilmesinin de temelidir.

Kızıldere’ye dair duygularımızı şu sözler özetlemişti zaten:

Kızıldere bir ırmak; ırmak hep akar, kızıl hep devrim: Kızıldere hep devrim akar..