Filistin Halk Kurtuluş Cephesi’nin lideri, Yaser Arafat’ın “sol” rakibi, 82 yaşındaki George Habash’ın ölümüyle Cumartesi günü çevrilen sayfa, Filistin tarihinin bir sayfasıdır. Bu aynı zamanda Fransız politika tarihinin, Filistinli liderin 1992’de bir Paris hastanesine getirilmesine, devletin tepesindeki bazı kişileri yerinden hoplatarak eşlik eden skandalla tanınan bir sayfasıdır.

Dünkü “teröristler”in yola getirilip, tehlikeli olma sırasının İslamcılara geçtiği bir dönemin gereği olarak Filistin Devlet Başkanı Mahmud Abbas, “Filistin devriminin tarihsel önderi” olarak nitelendirdiği Habash’ın ölümünden sonra üç günlük yas ilan etti. Ama Habash, Abbas’ın da yakın arkadaşı olan Yaser Arafat tarafından İsrail’in tanınmasına sertçe karşı çıkmış ve işgal altındaki topraklarda yaşamaktan çok, FKÖ’nün diğer liderleri gibi Ürdün’de sürgünde kalmıştı.

İsrail kenti Lida’da doğan ve Hıristiyan bir Filistinli olan George Habash, Yaser Arafat’ın “burjuva ulusalcı” Fetih’ine her zaman muhalefet ederek, 50’li yıllardan itibaren Filistin ulusal hareketinin daha “radikal” ve Marksist bir kanadını temsil etti. İsrail’in 1967’deki zaferinden ve Filistin topraklarının işgalinden sonra, ortaya attığı uçak kaçırma stratejisiyle, özellikle de İsrail-Filistin gizli savaşındaki ünlü olayla, 1976 yılında Fransa Hava Yollarına ait bir uçağı Uganda’ya kaçırıp Entebbe havalimanına indirmesiyle tanındı.

1992’de bir beyin hastalığına yakalanan George Habash, çok sayıda protestoya yol açacak biçimde, acilen Fransa’ya götürülüp tedavi gördü. İsrail, “zalim terörist başı”nın kabulünü protesto etti ve Fransız sağı, o zamanlar Dışişleri Bakanı olan ve George Habash’ın kabul işlemlerini, o sırada yurt dışında olan François Mitterand’ı beklemeden gerçekleştiren Roland Dumas’ya tepki gösterdi. Mitterand’a yakın üst düzey bir diplomat kellesini kurtarmıştı, ama Dışişleri Genel Sekreteri François Scheer ve birçok üst düzey görevli kurban veriliyor ve hemen ardından, tedavi transferini ayarlayan Fransız Kızıl Haç Başkanı Georgina Dufoix istifa ediyordu…

Ülkedeki Filistinliler uzunca bir süredir Habash’ın temsil ettiği kırmızı kefiyeli bu “sol” ile Yaser Arafat’ın siyah-beyaz kefiyeli Fetih’i arasında bölünmüş olarak kaldı. Çok parçalı Filistin politik yelpazesinde bundan sonra, yine Marksist ve iki uluslu tek bir devlet eğilimi taşıyan FDKC, ya da George Habash hareketinden kopan Ahmed Cibril’in FHKC-Genel Komutanlığı gibi çok sayıdaki farklı “klik” yer alacaktı. Arap rejimlerinin, Şam’daki, Bağdat’taki, Mısır’daki ya da Körfez’deki Baasçı düşman kardeşlerin araçlaştırdığı rekabetlerdi bunlar.

Ama 80’li yıllardan sonra Fetih’in gerçek rakipleri, toplumsal eylem ve kadrolaşma alanında daha etkin olan, İsrail’deki otobüs ve kafelere yaptıkları intihar saldırılarıyla ve “Habash kuşağı” na göre daha sert bir tırmanışla kör bir terörizmin içine dalmayı seçen Hamas ya da İslami Cihat Örgütü İslamcıları oldu. FHKC bugün işgal altındaki topraklarda, özellikle, 2000’den sonra hareketi fiili olarak yönetmemiş olmasına karşın, Habash’ın kişiliği sayesinde hala bir çekim merkezi. Durumu etkileyecek araçlar pek ortada olmasa da, hala anti-islamcı cephenin sol kanadı olarak görünüyor.

26 Ocak 2008, Rue89

[http://www.rue89.com/ adresindeki Fransızca orijinalinden Şule Ünsal tarafından Sendika.Org için çevirilmiştir]